A cidade siria de Serekaniye (Rentes Al-Ayn), de maioría curda, é a última gran cidade lindante co Estado Islámico (EI). A única forza que protexe Serekaniye do grupo terrorista son as Unidades curdas de Protección Popular (YPG). Dende 2012, unha parte importante das YPG está integradas pola súa sección feminina, as YPJ, que combaten o EI.
 
As mulleres curdas, moitas das cales apenas saían da súa casa consagradas aos traballos domésticos, únense valentemente a estas unidades que desafían o EI, que no seu día anunciou que calquera home que morra ás mans dunha muller irá ao inferno.
 
RT viaxou ata un dos campamentos onde as mulleres, todas mozas solteiras, se adestran durante só un mes antes de entrar en combate contra o EI, que se encontra a tan só 3 quilómetros do seu campo, polo que o combate pode empezar en calquera momento. "Organizamos estes campamentos onde se dan as condicións apropiadas e cambiamos de lugar constantemente", explica a comandante das YPJ, compañeira Tolhildan ('Vinganza').
 
Despois dun mes de adestramentos, as mozas diríxense á fronte, onde no mellor dos casos loitarán durante dous meses, despois do cal poderán regresar á súa casa só por un día ou dous, antes de volver ao campo de batalla.
Os pais de Gulán, unha moza curda de 18 anos de idade a quen RT segue no seu camiño ao campamento, son conscientes de que ela pode morrer.
 
Aínda así, queren que vaia ao campo. E non porque a queiran, senón todo o contrario. "O EI atacounos. Lévanse aos nosos nenos, córtannos as cabezas. Secuestran as nosas fillas e deshónranas", relata o pai de Gulán. "Rezo para que nunca a tomen como refén. E se acontece, que se dispare a última bala que lle quede," agrega.
 
Gulán uniuse ás filas das YPJ non só pola súa propia seguridade ou polo amor á patria. "O meu pai quéreme, non é certo? Como podo demostrarlle o meu amor? Irei a combater o inimigo para que el estea a salvo e se senta orgulloso de min", confesa. Pero ademais existe unha motivación social, xa que non quere seguir vivindo nun mundo controlado por homes, despois de todo polo que pasou.
 
"Criámonos nunha sociedade que obriga a muller a dedicarse unicamente ás tarefas da casa e na que os homes consideran ás mulleres como a súa propiedade, como un adorno, e non lles permiten saír de casa. Para unha muller casar é como caer prisioneira. Considerando a mentalidade da nosa sociedade, non se pode nin contemplar a posibilidade de que as mulleres casadas formen parte das Unidades de Protección Femininas. Queremos crear unha nova sociedade", sostén.
 
Que lle deparará o futuro a Gulán e a outras mozas curdas no campamento de adestramento? Véxao no programa Especial de RT.
 
 
VIDEO