NÚMERO 307 - 21/03/2016
CUTUDC / Novidades
OPINIÓN - Isaac Rosa
Vixíannos, ben, e que?
A noite do domingo non peguei ollo tras ver a Edward Snowden no ‘Obxectivo', e este luns non puiden probar bocado despois de ler a entrevista en eldiario.es. Así levo máis de vinte e catro horas: insomne e co estómago encolleito.
-
Noticias relacionadas
Escandalizado polo que fan os gobernos e as compañías de comunicacións. Concienciado en protexer a miña intimidade a partir de agora. E disposto a sumarme a calquera iniciativa para denunciar a quen nos vixía sistematicamente.
Non, non é verdade. O domingo durmín a perna solta, e o luns comín mentres lía a estupenda entrevista de Marta Peirano. O meu escándalo consumiuse no bar da esquina cun par de indignadísimas canas. A miña concienciación esfumouse á hora de descargarme unha nova app (“lin e acepto as condicións de uso”, clic). E a miña disposición para denunciar, ben, hai tantas inxustizas no mundo que un nunca sabe por onde empezar…
Hai algo que me impresiona máis que todas as revelacións que poidan facer os Snowden e Assange habidos e por haber: a indiferenza que nos provocan. Vixíannos, comercian cos nosos datos e metadatos, dispoñen da “historia secreta da nosa alma” (Snowden dixit), pero impórtanos un bledo. A min o primeiro, eh.
Se de súpeto soubésemos que os servizos secretos entran nas nosas casas cada noite, mentres durmimos, e rexístrano todo a fondo, espantariámonos protestariamos. Pero que poidan pasearse pola “nosa alma” en forma de chamadas, correos, navegación e metadatos a tutiplén, non pasa nada. Non sei, postos a temer, eu ás veces preferiría que me visen durmir e me rexistrasen a mesa de noite antes que as miñas pegadas electrónicas.
O noso argumentario para convivir con todas esas revelacións é moi pobretón, pero dános para seguir tirando: “É pola nosa seguridade”, aínda que unha e outra vez se demostre que son outro tipo de medidas as que impediron atentados nos últimos anos. “En realidade non teñen capacidade para procesar tanta información, que a garden non quere dicir que a revisen”. Claro, claro. Facemos procuras en milésimas de segundos entre millóns de resultados en Google, pero cremos que as axencias de seguridade traballan con bolseiros lendo correos e escoitando gravacións unha por unha.
Ah, e a miña favorita: “Total, eu non teño nada que ocultar”. Vale, pois déixame un intre o teu móbil e o teu computador, que quero esculcar un intre. Ah, que non?
Oímos a Snowden e o primeiro que se nos ocorren son chistes e memes sobre o porno que vemos no portátil. Sabemos que as mesmas empresas que nos cobran polos seus dispositivos e servizos, sacan ademais un beneficio extra cos nosos datos e metadatos, pero que lle imos a facer, a intimidade é unha cousa do século XIX, renunciar a ela é o prezo para pagar por gozar de chismes tan prodixiosos. Baratísimo, oia. E o de 1984 , mellor deixámolo, que xa cansa escoitarnos repetir iso da “distopía de Orwell fíxose realidade”. Mellor faste unha camiseta graciosa sobre o Big Brother.
Vendo o poquísimo que nos importa sabernos hipervixilados, sospeito se en realidade, ademais de monitorar as comunicacións, non entrasen tamén nas nosas casas de noite: para botarnos algo na bebida.
CUT da UDC . SEMPRE DO LADO DAS TRABALLADORAS E TRABALLADORES
Quen somos | Contacto | Axuda
cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript