Xullo de 2016
 
 

NÚMERO 322 - 04/07/2016

   CUTUDC / Novidades

  SENTENZAS
 

Non é legal aplicar dúas varas de medir para un mesmo exame

Unha recente sentenza do Tribunal Supremo do 31 de maio contempla un caso peculiar de arbitrariedade no desenvolvemento dunha proba de acceso ao emprego público, en concreto, do proceso selectivo para o ingreso polo sistema xeral de acceso libre e de promoción interna na categoría de grupo auxiliar da función administrativa das Institucións Sanitarias do Servizo de Saúde de Castela a Mancha, convocadas mediante Resolución do 5 de outubro de 2009.

 

  • Noticias relacionadas

 

O Tribunal da oposición decidiu realizar un dos exames do proceso selectivo en dúas quendas, unha de mañá e outra de tarde, establecendo distintas preguntas para cada unha delas. O resultado foi que na quenda de mañá aprobaron o 28% dos presentados e na quenda de tarde o 72%
 
Unha das aspirantes suspendidas na quenda de mañá impugnou as probas en vía contencioso – administrativa argumentando que o Tribunal actuara de forma arbitraria e contraria á racionalidade, atribuíndo a gran disparidade entre as porcentaxes de aprobados á notable diferenza na dificultade das preguntas establecidas para as quendas de mañá e tarde. Diso deducía a recorrente que a superación da oposición fíxose depender dun factor tan aleatorio como a sorte no chamamento que lle poida corresponder ao aspirante, sendo esa sorte ou o azar estraño e contrario aos principios de igualdade, mérito e capacidade que presiden o acceso á función pública segundo o art. 23.2 da Constitución.
 
Pois ben, o Tribunal Superior de Xustiza de Castela – A Mancha estimou estes argumentos da recorrente, aplicando unha lóxica impecable:
"a pesar do informe do Tribunal da oposición que se recolle na resolución de 31-1-2011 de que os exames das dúas quendas de mañá e tarde tiveron a mesma dificultade técnica coa mesma estrutura e criterios, sendo homoxéneos na súa dificultade científica co fin de escorrentar calquera indicio de discriminación para que os aspirantes puidesen afrontar as probas en condicións de absoluta igualdade con independencia da súa preparación académica e científica, a Sala aprecia que existe unha proba concluínte de que a actuación do Tribunal non se axustou a eses criterios igualitarios e equitativos á hora de avaliar as probas e exercicios en que consistía a fase de oposición. A proba máis evidente de que non foi así son os concluíntes resultados da proba. Pola mañá tan só aprobaron o 28% dos presentados e pola tarde o 72% . Se as matemáticas non fallan estes datos significan que mentres na quenda de mañá aprobou 1 de cada cinco candidatos- concretamente 1,4 dos presentados- no da tarde pola contra os aprobados foron case catro- concretamente 3,6- dos cinco presentados. Estes datos achegados pola parte recorrente non son controvertidos pola Administración demandada e poñen de manifesto as maiores vantaxes á hora de aprobar que tiveron os que se presentaron na quenda de tarde con relación aos da mañá, é dicir que as oportunidades non foron as mesmas para os dunha quenda con relación aos da outra"
 
Examina despois cal puidera ser a causa desa desigualdade e se é constitutiva ou non de violación do art. 14 CE
 
Descarta a diferenza de criterios de corrección por parte do Tribunal da oposición ao haber un só.
 
Non cre que ao concorrer un elevadísimo número de aspirantes (tratábase de cubrir 483 prazas), houbese unha distribución tan desigual de preparación entre candidatos, concentrándose case a totalidade dos mellores no grupo da tarde mentres que aos da mañá só concorreron os peores.

Tampouco reputa lóxico que a diferenza de aprobados estivese no emprego de medios fraudulentos xa que non existe ningún trazo indiciario de denuncia ou proba.
 
Analiza outras variables como poderían ser a duración dos exames ou o número das preguntas formuladas, pero as bases da convocatoria – base 6.2- eran uniformes en canto ao establecemento dunha mesma duración de 150 minutos e un cuestionario de 100 preguntas de maneira que ningunha influencia tiveron eses factores en tan anómala división de resultados. Tampouco atribúe esa influencia á hora en que se realizaron os exames.
 
A conclusión é demoledora:
“todo apunta á importancia que tivo nuns resultados tan desiguais e desproporcionados o distinto grao de dificultade das preguntas dun e outro exame. Esta causa sinálaa a recorrente insistentemente na súa demanda e dáa a entender a Administración na súa contestación cando afirma na páxina 8 da súa contestación que se elaboraron dous cuestionarios distintos aínda que a continuación sostén que a demandante non acreditou a maior dificultade do exercicio celebrado pola mañá respecto do da tarde. Para a Sala esta última apreciación da demandada resulta equivocada e desmentida coa proba das porcentaxes de aprobados tan extravagantes que se deron nun e outro grupo. Estes resultados poñen de manifesto sen dúbida que o exame da mañá foi moito máis difícil que o da tarde e que as probabilidades de aprobar eran máis altas para os da quenda da tarde que os da mañá. Mostra evidente desta desigualdade na dificultade dos exames é que á quenda de mañá concorreron os opositores da quenda de promoción interna e tan só un deles superou a puntuación de 25.
 
Non se respectou o estrito cumprimento do principio de igualdade de oportunidades polo que o Tribunal debería velar segundo a base 5.6 da convocatoria, resultando arbitraria tanta desigualdade nas complicacións dos exames con significativas e enormes vantaxes para a quenda de tarde con porcentaxe de aprobados do 44% con relación ao grupo vespertino".
 
Finalmente, o TSJCM decide sobre as consecuencias desta valoración arbitraria aplicando unha sorte de xustiza salomónica: en lugar de anular o proceso selectivo, con máis de 400 aspirantes aprobados  con praza, incrementa a nota da recorrente de tal maneira que lle permita aprobar a proba e continuar o proceso selectivo. Así o explica o Tribunal:
 
“a Sala preferiuno antes que anular un proceso selectivo multitudinario, conforme ao suplicado en demanda, con nada menos que mais de 400 afectados que superaron as probas e obtiveron praza, que como consecuencia da invalidación das probas veríanse separados do servizo e sometidos novamente e abocados a presentarse a pesar de demostrar xa o seu mérito e capacidade. Ante unha alternativa cuns resultados tan inxustos e desproporcionados a Sala preferiu dar unha saída concreta e específica ao caso da recorrente incrementando a súa cualificación de 26,50 nun 22% que lle permite superar a nota de corte establecida en 27,84 puntos, quedando cunha puntuación final para a oposición de 32,33 puntos, que lle garante sen máis dilacións e contratempos ter por superada a oposición con dereito a proseguir o proceso selectivo, facilitando desta maneira o seu dereito á tutela xudicial efectiva con evitación das complicacións dunha tortuosa execución”
 
O Tribunal Supremo bendí agora todos estes argumentos.
 
VER SENTENZA COMPLETA AQUÍ
 
Conceyu por otra función pública n’asturies (COFPA)
 

 

 

 

 

 

 

 


CUT da UDC . SEMPRE DO LADO DAS TRABALLADORAS E TRABALLADORES

cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript