NÚMERO 322 - 04/07/2016
CUTUDC / Novidades
Unha recente sentenza do Tribunal Supremo do 31 de maio contempla un caso peculiar de arbitrariedade no desenvolvemento dunha proba de acceso ao emprego público, en concreto, do proceso selectivo para o ingreso polo sistema xeral de acceso libre e de promoción interna na categoría de grupo auxiliar da función administrativa das Institucións Sanitarias do Servizo de Saúde de Castela a Mancha, convocadas mediante Resolución do 5 de outubro de 2009.
O Tribunal da oposición decidiu realizar un
dos exames do proceso selectivo en dúas quendas,
unha de mañá e outra de tarde, establecendo
distintas preguntas para cada unha delas. O
resultado foi que na quenda de mañá aprobaron o 28%
dos presentados e na quenda de tarde o 72%
Unha das aspirantes suspendidas na quenda de mañá
impugnou as probas en vía contencioso –
administrativa argumentando que o Tribunal actuara
de forma arbitraria e contraria á racionalidade,
atribuíndo a gran disparidade entre as porcentaxes
de aprobados á notable diferenza na dificultade das
preguntas establecidas para as quendas de mañá e
tarde. Diso deducía a recorrente que a superación
da oposición fíxose depender dun factor tan
aleatorio como a sorte no chamamento que lle poida
corresponder ao aspirante, sendo esa sorte ou o
azar estraño e contrario aos principios de
igualdade, mérito e capacidade que presiden o
acceso á función pública segundo o art. 23.2 da
Constitución.
Pois ben, o Tribunal Superior de Xustiza de Castela
– A Mancha estimou estes argumentos da recorrente,
aplicando unha lóxica impecable:
"a pesar do informe do Tribunal da oposición que se
recolle na resolución de 31-1-2011 de que os exames
das dúas quendas de mañá e tarde tiveron a mesma
dificultade técnica coa mesma estrutura e
criterios, sendo homoxéneos na súa dificultade
científica co fin de escorrentar calquera indicio
de discriminación para que os aspirantes puidesen
afrontar as probas en condicións de absoluta
igualdade con independencia da súa preparación
académica e científica, a Sala aprecia que existe
unha proba concluínte de que a actuación do
Tribunal non se axustou a eses criterios
igualitarios e equitativos á hora de avaliar as
probas e exercicios en que consistía a fase de
oposición. A proba máis evidente de que non foi así
son os concluíntes resultados da proba. Pola mañá
tan só aprobaron o 28% dos presentados e pola tarde
o 72% . Se as matemáticas non fallan estes datos
significan que mentres na quenda de mañá aprobou 1
de cada cinco candidatos- concretamente 1,4 dos
presentados- no da tarde pola contra os aprobados
foron case catro- concretamente 3,6- dos cinco
presentados. Estes datos achegados pola parte
recorrente non son controvertidos pola
Administración demandada e poñen de manifesto as
maiores vantaxes á hora de aprobar que tiveron os
que se presentaron na quenda de tarde con relación
aos da mañá, é dicir que as oportunidades non foron
as mesmas para os dunha quenda con relación aos da
outra"
Examina despois cal puidera ser a causa desa
desigualdade e se é constitutiva ou non de
violación do art. 14 CE
Descarta a diferenza de criterios de corrección por
parte do Tribunal da oposición ao haber un só.
Non cre que ao concorrer un elevadísimo número de
aspirantes (tratábase de cubrir 483 prazas),
houbese unha distribución tan desigual de
preparación entre candidatos, concentrándose case a
totalidade dos mellores no grupo da tarde mentres
que aos da mañá só concorreron os peores.
Tampouco reputa lóxico que a diferenza de aprobados
estivese no emprego de medios fraudulentos xa que
non existe ningún trazo indiciario de denuncia ou
proba.
Analiza outras variables como poderían ser a
duración dos exames ou o número das preguntas
formuladas, pero as bases da convocatoria – base
6.2- eran uniformes en canto ao establecemento
dunha mesma duración de 150 minutos e un
cuestionario de 100 preguntas de maneira que
ningunha influencia tiveron eses factores en tan
anómala división de resultados. Tampouco atribúe
esa influencia á hora en que se realizaron os
exames.
A conclusión é demoledora:
“todo apunta á importancia que tivo nuns
resultados tan desiguais e desproporcionados o
distinto grao de dificultade das preguntas dun e
outro exame. Esta causa sinálaa a recorrente
insistentemente na súa demanda e dáa a entender a
Administración na súa contestación cando afirma na
páxina 8 da súa contestación que se elaboraron dous
cuestionarios distintos aínda que a continuación
sostén que a demandante non acreditou a maior
dificultade do exercicio celebrado pola mañá
respecto do da tarde. Para a Sala esta última
apreciación da demandada resulta equivocada e
desmentida coa proba das porcentaxes de aprobados
tan extravagantes que se deron nun e outro grupo.
Estes resultados poñen de manifesto sen dúbida que
o exame da mañá foi moito máis difícil que o da
tarde e que as probabilidades de aprobar eran máis
altas para os da quenda da tarde que os da mañá.
Mostra evidente desta desigualdade na dificultade
dos exames é que á quenda de mañá concorreron os
opositores da quenda de promoción interna e tan só
un deles superou a puntuación de 25.
Non se respectou o estrito cumprimento do principio
de igualdade de oportunidades polo que o Tribunal
debería velar segundo a base 5.6 da convocatoria,
resultando arbitraria tanta desigualdade nas
complicacións dos exames con significativas e
enormes vantaxes para a quenda de tarde con
porcentaxe de aprobados do 44% con relación ao
grupo vespertino".
Finalmente, o TSJCM decide sobre as consecuencias
desta valoración arbitraria aplicando unha sorte de
xustiza salomónica: en lugar de anular o proceso
selectivo, con máis de 400 aspirantes aprobados
con praza, incrementa a nota da recorrente de tal
maneira que lle permita aprobar a proba e continuar
o proceso selectivo. Así o explica o Tribunal:
“a Sala preferiuno antes que anular un proceso
selectivo multitudinario, conforme ao suplicado en
demanda, con nada menos que mais de 400 afectados
que superaron as probas e obtiveron praza, que como
consecuencia da invalidación das probas veríanse
separados do servizo e sometidos novamente e
abocados a presentarse a pesar de demostrar xa o
seu mérito e capacidade. Ante unha alternativa cuns
resultados tan inxustos e desproporcionados a Sala
preferiu dar unha saída concreta e específica ao
caso da recorrente incrementando a súa
cualificación de 26,50 nun 22% que lle permite
superar a nota de corte establecida en 27,84
puntos, quedando cunha puntuación final para a
oposición de 32,33 puntos, que lle garante sen máis
dilacións e contratempos ter por superada a
oposición con dereito a proseguir o proceso
selectivo, facilitando desta maneira o seu dereito
á tutela xudicial efectiva con evitación das
complicacións dunha tortuosa execución”
O Tribunal Supremo bendí agora todos estes
argumentos.
VER SENTENZA COMPLETA AQUÍ
Conceyu por otra función pública n’asturies (COFPA)
Quen somos | Contacto | Axuda
cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript