NÚMERO 326 - 19/09/2016
CUTUDC / Novidades
OPINIÓN - Isaac Rosa
Unha rotonda para cada corrupto
Avenida da Alcaldesa Rita Barberá. Praza de Manuel Chaves. Paseo de José Antonio Griñán. Colexio Público "Francisco Camps". Carrer de Jordi Pujol. Instituto de Educación Secundaria "Rodrigo Rato". Polideportivo "Jaume Matas". Albergue Municipal para Persoas sen Fogar "Ana Botella". Hospital Universitario "Infanta Cristina". Estación de Metro "Juan Cotino". Aeroporto "Carlos Fabra".
-
Noticias relacionadas
-
Así ía ser o rueiro e o nomenclátor de edificios públicos dentro duns anos. Seguindo o costume de lembrar a quen gobernou, en proporción á súa importancia: para algúns unha avenida principal, un hospital ou un parque; para a maioría unha rúa nos arredores ou unha biblioteca de barrio. A pouco que se fosen retirando ou morrendo, verían recoñecida a súa tarefa. Algún ata esperaría ser homenaxeado no estranxeiro.
Así ía ser, pero algo se torceu para os do primeiro parágrafo. Basta con mirar a prensa de onte mesmo: Barberá atrincheirada no Senado, Chaves e Griñán camiño da inhabilitación ou o trullo, Camps no caso Taula, Botella sinalada pola Fiscalía por malvender os pisos aos voitres… E así un día e outro, desde hai anos.
Algo se torceu para eles, e para moitos outros: centos de casos de corrupción investigados nos últimos anos, incluídos tantos alcaldes de pequenos municipios que, tras o típico escándalo urbanístico, quedarán sen rúa no seu pobo.
A maioría gozan en vida outro tipo de posteridade, o reverso da que esperaban: a imputación xudicial no canto da praza co seu nome; a detención e prisión provisional en lugar do colexio ou a biblioteca; o repudio dos mesmos cidadáns que ían homenaxealos; a expulsión do partido que xa non poñerá o seu nome a unha sede.
O único consolo para nós é que se destaparon as súas miserias antes de ter rúa, praza ou colexio. Que xa sabemos o que custa logo borrar un nome infame, tras décadas co rueiro tomado por franquistas. Cando pensabamos que a democracia nos deixaría unha colección de homes e mulleres decentes cos que redecorar as nosas rúas, resulta que tampouco. Aínda que as excepcións sexan moitas e valiosas, cargamos con toda unha xeración de gobernantes (sobre todo de certos partidos e especialmente en certos territorios) aos que ninguén se atreve a dedicarlles nin unha esquina de canellón, non sexa que ao día seguinte saian no telexornal.
Pero eu tampouco os condenaría ao esquecemento. Aos gobernantes corruptos incluiríaos no rueiro, si, para que nos acordemos deles, e sobre todo se acorden os seus votantes. Poñeríalle unha rotonda a cada corrupto. Con estatua, mesmo. Non unha rotonda céntrica e bonita, senón unha de entre as centos de rotondas inútiles que temos por todo o país, rotondas desanxeladas e sen veciños, memoria dos anos do ladrillazo. Así cada vez que a rodeemos con amolo acordarémonos daquel presidente, conselleiro ou alcaldesa que nola pegou.
(Agudeza visual: na listaxe do primeiro parágrafo hai un lugar que si existe, e que aí segue xunto a moitos outros edificios públicos homónimos, por moita vergoña que causase a señora que lle dá nome)
Zona Crítica
CUT da UDC . SEMPRE DO LADO DAS TRABALLADORAS E TRABALLADORES
Quen somos | Contacto | Axuda
cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript