Setembro de 2016
 
 

NÚMERO 326 - 19/09/2016

   CUTUDC / Novidades

  STOP TTIP - CETA - TISA
 

Así funcionan as ‘trampas’ do TiSA, un labirinto de difícil saída

A última filtración de WikiLeaks, á que Público accedeu en exclusiva en España este xoves, proba que un dos documentos elaborados por Bruxelas en xuño deste ano expón deixar as chaves de entrada e saída ao pacto en mans do Comité TiSA, unha sorte de órgano de goberno plenipotenciario.

 

  • Noticias relacionadas

 

  •  

    Os documentos filtrados por WikiLeaks aos que ‘Público’ accedeu en exclusiva en España proban que o ‘TTIP dos servizos’ expón crear unha sorte de órgano regulador plenipotenciario que impedirá aos estados modificar ou suspender os seus compromisos desde o momento no que entre en vigor o acordo que negocian en segredo 50 países.
     
    A porta de entrada ao TiSA é relativamente fácil de atopar, pero para saír hai que atravesar un longo camiño infestado de obstáculos e trampas. A última filtración de WikiLeaks, á que Público accedeu en exclusiva en España este xoves, proba que un dos documentos elaborados por Bruxelas en xuño deste ano expón deixar as chaves de entrada e saída ao pacto en mans do Comité TiSA, unha sorte de órgano de goberno plenipotenciario.
     
    No caso de que un só dos 50 asinantes expoña problemas, o Estado que queira realizar cambios terá que negociar ou recorrer a un panel de arbitraxe
     
    Para modificar ou reverter unha soa das obrigacións contraídas tras a firma do acordo, un Estado debe notificar a súa vontade ao Comité TiSA polo menos tres meses antes da entrada en vigor destes cambios, que só poderá executar se non hai oposición por parte de ningún dos asinantes. No caso de que un só dos outros 49 países expoña problemas, o primeiro verase forzado a negociar con calquera “das partes cuxos beneficios poidan verse afectados pola modificación ou a retirada” destes compromisos; unha definición que de facto permitiría que todos os asinantes se sumasen ás accións contra este Estado.
     
    No caso de que as negociacións a unha ou máis bandas fracasen, “calquera parte afectada” pode solicitar unha compensación ao país que tente efectuar cambios, o que implicará a intervención dun panel de arbitraxe. “Isto persegue desalentar aos gobernos que busquen cambiar os seus compromisos, porque o prezo para pagar será moi alto”, asegura Jane Kelsey, profesora na Facultade de Dereito da Universidade de Auckland, Nova Zelandia, e experta neste tipo de acordos comerciais, nunha análise elaborada para a organización que dirixe Julian Assange.
     
    Kelsey: “O sistema persegue desalentar aos gobernos que busquen cambiar os seus compromisos, porque o prezo para pagar será moi alto”
     
    O Estado membro en cuestión “non poderá modificar ou suspender o seu compromiso ata que efectuase os axustes compensatorios” establecidos polo panel arbitral. E, de novo, o Comité TiSA terá capacidade para establecer “calquera tipo de trámite para a implementación desta sección”.
     
    Doutra banda, para abandonar por completo o Trade in Services Agreement (TiSA) tras a súa entrada en vigor -Uruguai fíxoo durante as negociacións- , o primeiro paso é trasladar por escrito esta vontade ao Comité e a todos os países asinantes. Como segundo e último punto do artigo dedicado a este fin, o texto recolle que a suspensión das obrigacións derivadas do TiSA entrará en vigor “seis meses despois de que unha das partes o comuníque por escrito á Presidencia do Comité TiSA. “A non ser que o Comité tome a decisión de establecer outro período”, continúa o texto, volvendo dar carta branca a este órgano de goberno.
     
    Evidentemente, a incorporación a este club é moito máis sinxela: “Este Acordo está aberto ao acceso de calquera membro da Organización Mundial do Comercio”, reza o texto en cuestión, que esixe aos estados que queiran unirse ao pacto de servizos que acepten as obrigacións que establece, e que de novo deixa a última palabra respecto diso ao mencionado Comité.
     
    O documento analizado por este diario, un documento oficial redactado por Bruxelas e datado o 21 de xuño de 2016, é o borrador Institutional Provisions, e forma parte da última entrega de documentos confidenciais desvelada por WikiLeaks, este xoves. Ata a data, as revelacións deste e outros diarios europeos constituíron practicamente a única fonte de información sobre o polémico acordo, aínda máis secreto que o criticado TTIP, o tratado de libre comercio entre Washington e Bruxelas.
     
    O Comité debe “examinar calquera aspecto relacionado coa implementación ou o funcionamento do acordo, e calquera outro asunto de interese relacionado cunha área cuberta polo TiSA”
     
    O todopoderoso Comité TiSA
     
    Edificado en semellanza ao modelo da Organización Mundial do Comercio (WTO), segundo os documentos filtrados o TTIP dos servizos entregará ao Comité TiSA poderes practicamente ilimitados. Este órgano de goberno contará con representantes de cada un dos países asinantes, reunirase polo menos unha vez ao ano -ou a proposta dunha das partes-, e deberá tomar as súas decisións por consenso ou, polo menos, sen que exista a oposición explícita dunha das partes.
     
    Entre as súas funcións figura “examinar calquera aspecto relacionado coa implementación ou o funcionamento do acordo, e calquera outro asunto de interese relacionado cunha área cuberta polo TiSA”; unha vaga definición que deixa a porta aberta a unha infinidade de escenarios. “Potencialmente significa que unha infinidade de asuntos poden ser propostos para estender o TiSA”, gabia Kelsey.
     
    http://www.publico.es/internacional/funcionan-trampas-do-tisa-labirinto.html
     
    Recollido de Kaosenlared
     

 

 

 

 

 

 

 

 

 


CUT da UDC . SEMPRE DO LADO DAS TRABALLADORAS E TRABALLADORES

cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript