O Goberno segue enfrascado na fuxida cara a adiante e aprobou en xullo o decreto para implantar as reválidas que ninguén quere, que non vai poder armar porque está en funcións e que se celebrarán supostamente o próximo mes de xuño. Mentres, a vida real segue nas aulas para pesar do ministerio e as súas incertezas. As reválidas son un invento reinútil, contestado e protestado, e incide aínda máis nesa educación vella, mediocre, plana, de acumular exames e títulos que logo o PP –e o seu pacto con Cidadáns– critica en público para poñerse a defender unha educación de calidade e de "excelencia".
 
Excelencia sería a educación personalizada que premia a creatividade e a participación. Esa cacarexada calidade sería educar en valores e pensamento crítico. En lugar de revalidar aos alumnos, revalorizar o sistema educativo e aos seus profesores. As reválidas só significan poñer máis tensións, máis memoria e máis aros polos que facer pasar. Iso sábeno xa ata as relixiosos xesuítas, que se converteron na vangarda educativa deste país quitando probas, deberes e horarios. O PP vai por detrás da institución máis vella do mundo.
 
Cando os países máis punteiros en educación vilipendian os exames, a cuadrícula e as materias pechadas, o goberno do PP –e Wert de corpo ausente– está a mandar en contra dirección a oito millóns de alumnos. Hai semáforos en vermello, sinais de prohibido, luces cegando de fronte, pero a estratexia comunicativa do Goberno insiste e consiste en pechar os ollos e apertar os dentes.
 
As reválidas de Wert non son máis que un revival das que se celebraban na autárquica España de Franco. Inercia 10, imaxinación 0. Tras o altisonante nome escóndese un simple exame máis -agora, si, o último, de verdade, xúrannos- despois de moitos outros exames durante moitos outros cursos. Se ese día sacas un 5, o Estado protector –que ten o monopolio de dar títulos e certificar o que un sabe– darache un papel que che acredite os anos de estudo. Se non o aprobas, retrocedes na casa, vas a FP se es de Bacharelato ou, canso déixalo e saes do sistema.
 
Coa incerteza de se se poderán levar a cabo as reválidas, coa Lomce implantada en todos os cursos, o PP vende agora un maiúsculo "Pacto pola Educación", un eufemismo, unha expresión branqueada para prometer non manosear o sistema educativo que é, xunto á tele pública, o principal botín ideolóxico para amoldar o pensamento dominante. Utilízano como joystick uns políticos cortopracistas que se marchan, pero que nos deixan arrastrando os efectos das súas leis.
 
Zona Crìtica