NÚMERO 335 - 21/11/2016
CUTUDC / Novidades
FOI UN ASASINATO
Rosa, a muller de Reus, morreu entre o anonimato e a extrema pobreza polo abandono das administracións públicas e a avaricia das eléctricas
O anonimato que acompañou a Rosa P.V. nos seus últimos anos de vida segue permanecendo xunto a ela, mesmo despois da súa tráxica morte nun incendio a madrugada do pasado 14 de novembro. “Pouco se sabía dela”, din os seus veciños de Reus (Tarragona). Era a señora de 81 anos, “a do 2º B”.
-
Noticias relacionadas
Rosa faleceu entre o lume e o fume, tras dous meses sen subministración eléctrica por falta de pagamento, en silencio, nunha vivenda de aluguer que alumaba coas chamas das mesmas velas que poderían incendiar o seu colchón e causar a súa morte, de acordo coas primeiras hipóteses policiais.
Poucos veciños sabían algo da súa situación de extrema vulnerabilidade. E non porque Rosa llo contase. Nin a cruzaban pola escaleira do pequeno edificio de tres plantas e seis vivendas do número 18 da rúa Santga Anna. “O propietario díxonos que facía 10 meses que non pagaba o aluguer”. “Sabiamos que era atendida polos Servizos Sociais porque algunha vez chamaran ao interfono equivocado”. “Aquí non vive. É no 2º B”.
Outra muller, propietaria do negocio contiguo ao edificio, afirma que a maioría de veciños non a coñecía. “Levo un ano aquí. Xamais a vin. É un pouco estraño“. Achegados indican que a octoxenaria tiña un grao de dependencia, o mínimo, e que a súa familia era “complexa”.
A propia Generalitat di que é “un caso complexo desde o punto de vista de atención social” e que tiña “unha familia desestructurada”. Segundo explican, Rosa non vivía soa, senón cunha neta maior de idade e ás veces co noivo da neta e a filla deste.
O Concello de Reus confirma que a madrugada da súa morte o alcalde, Carles Pellicer, acudiu ao inmoble onde estivo coa súa neta, pero no momento do seu falecemento Rosa estaba soa.
O silencio que caracterizara os últimos meses dos seus 81 anos de vida rompeu ás 3 da madrugada do luns. Os bombeiros entraron ao edificio pola discreta porta que pasa desapercibida entre unha moderna tenda de costura e un restaurante de sushi. Tras os bombeiros presentáronse no domicilio tres ambulancias.
Desde o Sistema d’Emergències Mèdiques (SEM) explican que os facultativos atoparon a Rosa sen coñecemento e “practicáronlle manobras de reanimación. Só puideron certificar a súa morte”. Rosa viviu a pobreza en silencio, e a mesma miseria terminou sendo o seu verdugo.
Desde o Concello aseguran que descoñecían a súa situación de extrema vulnerabilidade, pero si confirman que era usuaria de Servizos Sociais desde 2013. Non precisan de que servizos, unicamente que lle pagaban a auga desde hai un ano. Do corte de luz non tiñan coñecemento e culpan a Gas Natural por deixala sen subministración e por non dar aviso da “súa pobreza enerxética, “como manda a lei”. O asunto púxoo o consistorio catalán en mans da Fiscalía.
Á marxe do ruído mediático, na casa de Rosa, no 2ºB, raíña de novo o silencio. Esta vez baixo un sucio manto escuro de cinzas. Está clausurada por un precinto policial.
http://m.20minutos.es/noticia/2889553/0/rosa-anciá-incendio-reus-murio-esquezo-extrema-pobreza/
CUT da UDC . SEMPRE DO LADO DAS TRABALLADORAS E TRABALLADORES
Quen somos | Contacto | Axuda
cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript